جایگاه‌های تولید مثلی :: شترمرغ‌ها جایگاه‌های بزگتر را ترجیح می‌دهند اگر چه جایگاه بزرگتر از حد معمول می‌تواند باعث شودپرنده‌ها وحشی شوند و رم کنند و کنترل سختی را نیاز داشته‌باشند. بنابراین سایز یک حصار خوب برای یک گروه تولید مثلی حدود1500متر است که باید با فنسهای به ارتفاع 8/1 متر محصور شود.کشت یونجه در داخل حصار پرندگان این اجازه را به پرنده می‌دهد که پرنده‌ها علوفه‌ای با کیفیت بالا داشته باشند و همچنین کشت تعداد کمی درخت و درختچه برای ایجاد سایه یا جدا سازی تو صیه می‌شود.هرگز نباید از سیم‌های خاردار برای محصورکردن جایگاه استفاده کرد. چون باعث می‌شود پرندگان هنگام واردآوردن ضربات شدید به سیم‌های خاردار به خودشان آسیب وارد کنند. وجود یک پرچین یا بادشکن نیز بین جایگاه‌ها برای جداسازی بیشتر مطلوب است.شترمرغ‌ها با شرایط اقلیمی متفاوت سازگاری زیادی دارند. اما با این حال نیاز به محافظت در مقابل برف، یخ، باد شدید، سرما، باران، تگرگ و بوران دارند. در نتیجه باید جایگاهی مناسب برای پرندگان در نظر گرفته شود که این جایگاه پرنده را از شرایط جوی نامناسب محفوظ داشته وهمچنین گرفتن و مهار پرنده‌ها را آسان‌تر کند.جایگاه دانخوری‌ها و آبخوری‌ها باید به گونه ای طراحی شوند که فرد مسؤول بتواند بدون آسیب درمقابل شترمرغهای مهاجم به آنها دسترسی یابد.این درحالی است که پرنده ممکن است در طول فصل جفتگیری رفتار های تهاجمی داشته باشند..دانخوری و آبخوری باید به صورت باز و به گونه ای طراحی شوند که حد اکثر راحتی راجهت مصرف خوراک و آب روزانه فراهم نمایند همچنین بایستی توجه داشت که این تجهیزات در ارتفاعی مناسب نصب گردند